Bir Matematikçi Gözünden Destination Imagination

Bir Matematikçi Gözünden Destination Imagination

Bir eğitimci olarak en sıradışı deneyimimi bir kaç yıl önce yaşadım. Bir özel okulda matematik öğretmeni olarak çalışıyorum. 3 sene önce 12. sınıfa devam eden görme engelli bir öğrencim oldu. Bu gruba genellikle grafik okuma ve geometrik anlam üzerine kurulu bir eğitim planlamıştık. Ancak görme engelli öğrencim, 12. sınıfa kadar görsel olan bütün konulardan muaf tutulmuş ve sadece cebirsel ve aritmetik üzerine kurulmuş bir eğitim almıştı.

Bütün bu grafikleri ve görsel konuları ben öğrencime nasıl öğreteceğim,ne yapacağım diye kara kara düşünüyordum. Daha doğrusu bütün bunların imkansız olduğuna inanıyordum. Görme engelli bir öğrenci, mutlak değer fonksiyonun grafiğini nasıl çizebilecekti. Verilen grafiğe bakarak bir fonksiyonun hangi noktada süreksiz olduğunu nasıl anlayacaktı.

Tam bu zamanda, katıldığım bir konferansta oyun hamurları kullanarak görme engelli öğrencilere çember, kare gibi geometrik şekillerin nasıl öğretilebileceğine dair bir sunuma katıldım. Bu sunum bana çözüm yolu için fikir verdi ve işte bu aşamada DI (Destination Imagination) etkinliklerinde edindiğim tecrübelerin çok faydasını gördüm.

İlk önce tahta çubuklar, strafor (köpük), torna vida, vida ve dübel kulladığım bir koordinat düzlemi hazırladım. (Resim 1)

Resim 1

Öğrencime ilk önce nokta işaretlemeyi öğrettim. Öğrencim ilk önce noktaları sayarak vidaları yerleştiriyor, sonra yatay ve dikey tahtaları yaslıyordu. Tahtaların kesim noktalarına ucuna dübel yerleştirilmiş tornavidayı kullanarak dübeli strafora saplıyordu. Böylelikle ilk önce X-Y koordinatında bir nokta işaretlemeyi öğrendi.

Daha sonra her grid, deliklerle belirtilmiş x-y koordinat tahtasını yaptırdım. (Resim 2)

Resim 2

Koordinat düzleminin altına yine köpük yerleştirdim. Öğrencim, köpükle koordinat düzlemi arasına kağıt yerleştirerek ve iğne batırarak kağıt üstünde istenilen grafiği oluşturabiliyordu. (Resim 3)

Resim 3

Son olarak normalde hazırladığım çalışma kağıtlarını, DI çalışmalarında çok sık kullanılan soğuk/sıcak silikon ve kürdan kullanarak kabartılı hale getirdim. (Resim 4)

Resim 4

Öğrencimin, üstün gayreti sayesinde kasım ayı ortasında sınıfı yakaladık. Bir gün, derse başlamadan önce sınıfa normal çalışma kağıdını, öğrencime silikonla kabartılmış çalışma kağıdını dağıttım. Bu çalışma kağıdında olan ve x=3 noktasında süreksiz olan bir fonksiyonun grafiğini tahtaya yansıttım. Bu grafiğin hangi noktada süreksiz olduğunu sordum. Diğer öğrencilerim tam “Hocam 12. sınıf olduk niye bizi bu kadar zorluyorsunuz? Bunlar çok zor sorular, yapamıyoruz.” diye yakınmaya başladıkları anda birden görme engelli öğrencimin “Hocam x=3 noktasında.” dediğini duydular. O andaki şaşkınlıklarını görmenizi isterdim. Bir yandan sessiz biçimde bana “Hocam ne diyor bu, bildi mi?” diye bakarlarken, diğer taraftan dönüp şaşkınlık ve hayret içinde görme engelli öğrencime bakıyorlardı. Zor bir grup olmalarına rağmen bu dersten sonra bu sınıfım hiçbir derste itiraz etmedi ve bu sınıf bir daha ders başlarken hiç yakınmadı.

Eğer DI olmasaydı buradaki malzemelerin bu şekilde kullanılabileceğini düşünemezdim. DI etkinliklerinden sonra öğretmenliğimin etkilendiğini düşünüyorum. Koçtaş, Bauhaus gibi yapı marketlerinin aslında matematik eğitimi için harika malzeme satan yerler olduğunu DI’dan sonra öğrendim.

Sadece öğrencilerim değil ben de bir çok şey öğreniyor ve öğrenmeye devam ediyorum.

Saygılarımla

Tonguç Özdaş
Matematik Öğretmeni
 https://goo.gl/rWKIL7